Wskaźniki płynności

Wskaźniki finansowe służące w controllingu do oceny kondycji przedsiębiorstwa ujmuje się najczęściej w czterech grupach: płynności, zadłużenia, sprawności działania i rentowności.

Wskaźniki płynności kontrolują zdolność firmy do wywiązywania się z krótkoterminowych zobowiązań. Podstawowym źródłem pokrycia są aktywa bieżące, czyli suma wartości zapasów, należności, krótkoterminowych papierów wartościowych oraz środków pieniężnych. W analizie płynności wyróżniamy: wskaźnik bieżącej płynności i stopę wysokiej płynności.

(Zobowiązania ogółem oznaczają wszystkie długi firmy, zarówno kredyty z banku, pożyczki od innych przedsiębiorstw, jak i długi wobec dostawców, budżetu i pracowników.)

Wskaźnik ten określa udział zobowiązań, czyli kapitałów pochodzących z obcych źródeł, w finansowaniu majątku przedsiębiorstwa. Zbyt wysoki wskaźnik świadczy o dużym ryzyku finansowym, informując jednocześnie, że przedsiębiorstwo może utracić zdolność do zwrotu długów. W organizacji, w której nie została zachwiana równowaga między kapitałem obcym a kapitałem własnym, wskaźnik ten powinien oscylować w przedziale 0,57-0,67.

Uzupełniającym do poprzedniego, wskaźnikiem oceny poziomu zadłużenia przedsiębiorstwa jest relacja zobowiązań ogółem do kapitału własnego. Relacja ta nosi nazwę wskaźnika zadłużenia kapitału własnego.

Formuła ta określa stopień zaangażowania kapitału obcego w stosunku do kapitału własnego, a więc także możliwości pokrycia zobowiązań kapitałami własnymi. Często instytucje finansowe nie udzielają kredytów organizacjom o wskaźniku przekraczającym racjonalny poziom. Bezpieczną wartością graniczną jest proporcja 2:1.