Przeprowadzenie takiej reformy wymaga jednak uprzedniego przyjęcia konsekwentnej koncepcji tego urzędu, a także rozstrzygnięcia pozycji prawnej Skarbu Państwa i jego reprezentacji oraz pozycji centralnego banku państwa. Nowego spojrzenia na zadania i zakres działania wymagają urzędy celne oraz ich funkcjonalne i organizacyjne powiązania z całością aparatu finansowego państwa.
Ze względu na obowiązywanie zasady instancyjności w ustalaniu zobowiązań podatkowych wyróżnić można organy podatkowe: dokonujące wymiaru i poboru podatków i działające w I instancji oraz korygujące decyzje organów I i II instancji, lecz w ramach postępowania instancyjnego.
Do pierwszej grupy należą przede wszystkim urzędy skarbowe, działające w oparciu o przepisy ustawy z 29 grudnia 1982 r. o urzędzie Ministra Finansów oraz o urzędach i izbach skarbowych (Dz-U. Nr 45, poz¦ 289 z późń. zm.) oraz przepisy aktów wykonawczych (por. Dz. U. z 1986 r. Nr 18, poz. 96 oraz z 1991 r. Nr 56, poz. 241 zpóźn.zm.). Są one właściwe rzeczowo w odniesieniu do większości podatków. W roli płatników występują natomiast urzędy celne, wymierzające i pobierające podatek importowy.
Do pierwszej grupy należą także organy gminy, tj. wójt, burmistrz lub prezydent miasta, którzy przy pomocy swego aparatu (wydziału lub referatu finansowego) są kompetentni do wydawania decyzji podatkowych w zakresie podatku rolnego i leśnego oraz podatków i opłat lokalnych.
Leave a reply