Programowanie jest zespołem czynności zmierzających do ustalenia sformalizowanego opisu celów działalności organizacji oraz określenia optymalnych środków ich realizacji [Pietrzkiewicz, 1970, s. 28]. W opisie swojego przedsięwzięcia pani Jodłowska nie zapomniała określić środków, jakie będą jej potrzebne do wdrożenia planu w życie. Musi zaciągnąć kredyt, wynająć pomieszczenie na salon odnowy, wyposażyć go w specjalistyczny sprzęt, zatrudnić kilka osób, zareklamować firmę itp.
Tworzenie planu także dotyczy projektowania przyszłej działalności przedsiębiorstwa. Czym zatem różni się programowanie od planowania i program od planu? Głównie tym, że opracowuje się kilka programów (wariantów), plan natomiast jest jeden. Plan ma w organizacjach charakter obowiązujący, program zaś – postulatywny. Plan jest bardziej skwantyfiko- wany niż program, więcej w nim liczb. Program wskazuje kierunki i sposoby realizacji celów, podczas gdy plan jest zbiorem decyzji. Ten zbiór decyzji tworzą wybory, które dotyczą najogólniej: przedmiotu, podmiotu, okresu, elementów i charakterystyk planu.
Z dotychczasowych rozważań wynika, że proces planowania we współczesnych organizacjach jest bardzo złożony. Do niedawna jeszcze pojęcie planowania kojarzyło się nam w dużej mierze z socjalistyczną gospodarką planową. Jednakże planowanie jest mocno wpisane w system sprawnego zarządzania każdym przedsiębiorstwem działającym w gospodarce rynkowej. Jak stwierdził kiedyś szef Pentagonu R. McNamara: „plan jest systematycznym określeniem celów oraz działań, które uważamy za niezbędne do ich osiągnięcia” [za: Koźmiński, 1975, s. 125],
Leave a reply