W przypadku wspomnianych producentów lokomotyw parowych celem firm mogło być na przykład zaspokajanie potrzeb związanych z komunikacją i przewożeniem towarów. Tak określony cel jest bardziej „abstrakcyjny” i jednocześnie bardziej „pojemny”. Dążąc do jego osiągnięcia, firma nastawiona byłaby nie tylko na produkcję lokomotyw parowych, lecz na stałe poszukiwanie swojego miejsca na rynku jako dostawcy sprzętu dla przewoźników kolejowych. Tak sformułowany cel implikuje inne zachowanie firmy i nie ogranicza jej spojrzenia na rynek oraz odbiorców.
Tilles podkreśla, że przy wyborze celów niezbędne jest dokonanie identyfikacji potrzeb poszczególnych grup (operując językiem marketingu – segmentów rynku) oraz określenie – na tej podstawie – głównych przedsięwzięć organizacyjnych, czyli tego, w jaki sposób należy działać, aby osiągnąć postawione cele.
Z powyższych względów każda firma powinna wypracować swoją własną politykę jako narzędzie pomocne uczestnikom organizacji w realizowaniu wybranej strategii.
Strategia, według Tillesa, powinna być przede wszystkim wyrażona w sposób jasny i zrozumiały. Jeżeli tak właśnie została sformułowana, to możemy ją łatwiej ocenić i wprowadzić w życie. Jeżeli natomiast przyjęła postać skomplikowanego i trudnego w odbiorze dokumentu, zwiększa się niebezpieczeństwo, że będzie niekompletna i (lub) niezrozumiała. Ta ostatnia cecha strategii jest bardzo istotna ze względu na fakt, iż uczestnicy organizacji powinni ją znać i rozumieć. Tylko wtedy bowiem mogą określić i wybrać najbardziej adekwatne do realizowanej strategii zachowania oraz ocenić własny wkład w powodzenie firmy.
Leave a reply