Siła nabywców towarów i usług wiąże się na przykład ze skutecznością ich presji na podwyższenie jakości oferty, obniżenie cen i (lub) polepszenie obsługi serwisowej związanej z produktem. Ma ona duży wpływ na ogólną sytuację rynkową i sytuację konkretnej firmy. Zależy między innymi od tego:
– czy nabywcy są indywidualni, czy instytucjonalni (np. inne firmy),
– czy zakupują duże ilości produktu, ilości niewielkie, czy może tylko pojedyncze sztuki,
– jaki jest udział kosztów zakupu naszego produktu w kosztach nabywców (szczególnie tych instytucjonalnych), jakie są ich zyski itd.
Siła dostawców może wyrażać się w podwyższaniu cen lub obniżaniu jakości dostarczanych surowców i materiałów. Sytuacja taka powoduje wzrost kosztów firmy.
W procesie budowania strategii organizacyjnej wszystkie wymienione czynniki powinny być wnikliwie zanalizowane. Firma musi określić na ich tle swoje silne i słabe strony oraz szanse i zagrożenia występujące na rynku.
M. Porter wyróżnił także cztery alternatywne strategie, których realizacja pozwala na poprawę konkurencyjności firmy na rynku. Są to: (1) przywództwo pod względem kosztów {cost leadersbip, (2) strategia zróżnicowania (differentiation), (3) strategia niszy rynkowej „nastawionej” na koszty {cost focus), (4) strategia niszy rynkowej zróżnicowanej koncentrycznie {dijferentiation focus). Przedstawiamy je na rysunku 3.3.
Aby osiągnąć przywództwo pod względem kosztów firma powinna kształtować je na poziomie wyraźnie niższym niż konkurenci w danej branży. Obszar rywalizacji jest w tym przypadku szeroki. Zdecydowana „przewaga kosztowa” wiąże się często z ekonomią skali, obsługiwaniem kilku segmentów rynku, z posiadaniem nowocześniejszych od konkurentów technologii i lepszego sprzętu, z innowacyjnością, z dostępem do tańszych surowców itd.
Leave a reply