Konkurent 2 – Blaszak: Obok głównego sklepu osiedla, supermarketu zwanego popularnie „Stodołą”, ulokowało się około 15 blaszaków lub murowanych małych sklepików. Większość z nich ma podobny asortyment i ceny, co prowadziło – jak zauważył z rozbawieniem Jan – do szybkiej rotacji właścicieli. Sama „Stodoła” miała co najmniej 3 właścicieli od 1990 roku, a każdy z nich zmieniał wystrój, nie zmieniając charakteru sklepu. Po ostatniej zmianie, kiedy to „Stodołę” zajął supermarket GLOBI, nie wróciła do sklepu duża wypożyczalnia, której właściciel założył klub fanów video na osiedlu, prowadził rozbudowaną politykę abonamentów, promował nowości i dyktował najwyższe ceny na osiedlu. Po jego bankructwie (?), w jednym z blaszaków powstała wypożyczalnia video. Wprawdzie nie było tam żadnego napisu, ale i tak wszyscy wiedzieli, że to wypożyczalnia. Jan postanowił się do niej zapisać i po chwili stał w kolejce pięciu osób ścieśnionych w małej przestrzeni przed ladą wypożyczalni. Otrzymał numer 632 i podpisał umowę, która gwarantowała, iż jeśli zniszczy kasetę lub jej nie odda, to trafi do sądu, po czym zaczął się rozglądać. Na ścianach wisiały plakaty nowych filmów, a obok nich „SŁODKA 13-KA NASZEJ WYPOŻYCZALNI” (lekko wyblakłe litery oraz tytuły wskazywały, iż wisi tam co najmniej od miesiąca). Obok, na dużej płachcie białego papieru, zielonym flamastrem wpisywano nowości zakupione przez wypożyczalnię. Było ich sporo – około 5Na ladzie leżały okładki najnowszych kaset (dwóch z nich Jan nie zakupił, czekając na ocenę popytu na rynku), obok książki Harlequina oraz katalogi filmów. Za ladą stała ładna brunetka, która spokojnie obsługiwała i doradzała klientom. „Bez specjalnego znawstwa” – pomyślał Jan – „ale sympatycznie”. Klienci mogli swobodnie oglądać okładki kaset – setki ich stały na regałach. Nowości znajdowały się na osobnym regale podobnie wyróżnione były filmy z dziedziny martial arts. Za plecami obsługującej pani stały kasety, które ładowano do okładek wybranych przez klientów.
Leave a reply