Idea strategii konkurencyjnej M. Portera polega na wypracowaniu takiej pozycji firmy, aby możliwie najpełniej wykorzystać przewagę, jaką posiada w stosunku do innych uczestników rynku (konkurentów). Opiera się ona na analizie konkurencyjnej (competitive analysis), która jest oceną prawdopodobnych możliwości przyjęcia lub zmian strategii przez innych.
Porter wyróżnił cztery podstawowe składniki analizy konkurencyjnej: (I) przyszłe cele, (2) założenia, (3) obecna strategia, (4) szanse.
Pod hasłem przyszłych celów kryje się wiedza o celach innych uczestników rynku, o tym, na ile konkurenci są usatysfakcjonowani swoją obecną pozycją i wynikami Finansowymi oraz, co za tym idzie, jakie są możliwości zmiany tych celów. Jest to podstawa wnioskowania o przypuszczalnych kierunkach zmian strategicznych firm, o ich odpowiedzi na to, co dzieje się w otoczeniu. Elementy jakościowe, jakie powinna zawierać diagnoza celów konkurencji, winny dotyczyć pozycji technologicznej przeciwników, pozycji rynkowej (market leadership) oraz statusu firm w otoczeniu społecznym.
Analiza założeń sprowadza się do odpowiedzi na następujące pytania:
– jak konkurenci postrzegają samych siebie?
– jakie mają założenia dotyczące innych firm oraz branży, w której działają?
Każda firma funkcjonuje na rynku opierając się na zbiorze pewnych założeń dotyczących otoczenia i jej samej w tym otoczeniu. Założenia te wpływają na wybór zachowań. Jest to swoisty „świat wartości” firmy. Konkurent może np. uważać siebie za lidera na rynku, na którym działa, za tego, który wytwarza swoje produkty po najniższych kosztach lub posiada najlepszy system dystrybucji. Znając tego typu założenia możemy starać się przewidzieć przyszłe reakcje i zachowania konkurenta. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w procesie formułowania (przeformułowania) własnej strategii organizacyjnej oraz określania celów i działań strategicznych.
Leave a reply