Opracował zatem procedury i standardy przyznawania środków kapitałowych. Określił je w formie czterech przedstawionych niżej pytań. ł. Czy, jako przedsięwzięcie rynkowe, projektowane zamierzenie jest logiczne lub konieczne?
Czy zamierzenie jest odpowiednio przygotowane pod względem technicznym?
Jaka jest opłacalność danego zamierzenia w porównaniu z alternatywnymi przedsięwzięciami, biorąc pod uwagę nie tylko stopę zysku z kapitału, który musiałby być zainwestowany, ale i przydatność tego zamierzenia dla spółki jako całości?
Kierując się tymi pytaniami, Biernacki opracował przewodnik przydziału środków finansowych, aby zapewnić właściwą koordynację pionów finansowych (sprawy ekonomiczne) i operacyjnych (zagadnienia techniczne) poszczególnych zakładów MEBLEX-u. Dzięki temu systemowi, jak stwierdził dyrektor Szymański: „Zarząd po raz pierwszy zaczął otrzymywać dokładne i uporządkowane informacje”.
Największy problem MEBLEX miał z zapasami. Niekontrolowane zakupy materiałów i półwyrobów, dokonywane przez kierowników zakładów, doprowadziły do tego, że stan zapasów na początku 1993 roku wystarczał na 120 dni produkcji. Wartość zapasów znacznie przekraczała to. co można było bezpośrednio zużyć w procesie produkcyjnym.
Leave a reply