W traktacie powołującym EWG wyrażony jest również stosunek Wspólnoty do przedsiębiorstw publicznych. Dotyczą one zwłaszcza ustalenia zasady (art. 90 ust. 1), że członkowie Wspólnoty są zobowiązani do tego, aby w odniesieniu do przedsiębiorstw o charakterze publicznym oraz do przedsiębiorstw, które otrzymują od państwa prawa specjalne lub wyłączne (monopole), nie wydawać ani utrzymywać unormowań prawnych sprzecznych z zasadami traktatu dotyczącymi swobody gospodarczej w ramach Wspólnoty. Zasada ta doznaje jednak pewnych wyjątków.
W świetle art. 90 ust. 2 jest bowiem możliwe stosowanie w ograniczonym zakresie wymienionej zasady wobec przedsiębiorstw specjalnych (zwłaszcza uży-teczności publicznej) i wobec monopoli skarbowych. O zakresie ograniczeń decydują organy Wspólnoty.
Inny jest natomiast stosunek traktatu do monopoli o charakterze handlowym (art. 37). Traktat wzywa członków Wspólnoty do takiego zreorganizowania monopoli krajowych o charakterze handlowym, aby do 1970 r. została wykluczona wszelka dyskryminacja obywateli państw członkowskich w zakresie warunków zaopatrzenia i zbytu. Wymóg ten jest złagodzony w niektórych wypadkach (art. 37 ust. 3).
Przedsiębiorstwa publiczne prowadzą działalność gospodarczą, która z reguły nie jest nastawiona na maksymalizację zysków i bardzo często wymaga wsparcia finansowego ze strony Państwa lub gminy.
Leave a reply