Zmiana struktury gospodarczej w Polsce wymaga restrukturyzacji przedsię-biorstw państwowych, które wciąż dominują swoją ilością i potencjałem gospodarczym, chociaż nie są efektywne, często zaś poważnie zadłużone. Proces restrukturyzacji jest zjawiskiem złożonym. Z punktu widzenia mikroekonomicznego wygląda on inaczej niż z punktu widzenia makroekonomicznego, który nakazuje postawić pytanie: czy dalszy byt pewnej grupy przedsiębiorstw państwowych jest uzasadniony i jakimi względami?
W polityce gospodarczej rządów po 1989 roku niestety nie często stawiano sobie to pytanie, licząc zapewne na to, że niewidzialna ręka rynku rozwiąże ten problem według recepty liberałów: przedsiębiorstwa słabe i niepotrzebne upadną lub zostaną zlikwidowane. Upadłość i likwidacja są instytucjami prawnymi, które mają odrębne konstrukcje prawne. Ich stosowanie wiąże się jednak nie tylko z występowaniem przesłanek i skutków o charakterze prawnym. Przedsiębiorstwa popadające w zadłużenie nie mają środków finansowych na płace, na spłatę zobowiązań wobec kontrahentów, na spłatę kredytów i pożyczek, wreszcie na uregulowanie zobowiązań o charakterze publiczno-prawnym. Ten stan rzeczy sprawia, że ogłoszenie upadłości lub zarządzenie likwidacji przedsiębiorstwa państwowego pociąga za sobą skutki dla osób trzecich. Wobec tego przedsiębiorstwom potrzebna jest pomoc finansowa. Może być ona związana stricte z restrukturyzacją przedsiębiorstwa, bądź też może dotyczyć zaspokojenia wierzytelności przedsiębiorstw.
Leave a reply