Normatywizacja gospodarki finansowej

Z drugiej jednak strony trzeba pamiętać o tym, że szczegółowa lub nadmierna normatywizacja gospodarki finansowej państwowego podmiotu gospodarczego ogranicza jego samodzielność finansową i może być przyczyną braku efektywności działania. Nie bez znaczenia jest także argument, że takie ograniczenie powoduje pogorszenie sytuacji tego podmiotu w porównaniu do innych uczestników rynku.

Na tej podstawie można więc wysnuć wniosek, że normatywizacja gospodarki finansowej państwowych podmiotów gospodarcyzch w systemie rynkowym jest uzasadniona, lecz nie powinna przekraczać pewnych granic, poza którymi podmioty te stają się bezwolne i niekonkurencyjne wobec pozostałych uczestników rynku.

Inaczej trzeba rozpatrywać motyw normatywizacj i gospodarki finansowej niepaństwowych podmiotów gospodarczych. Nie wchodzi tutaj w grę interes i spojrzenie właściciela środków produkcji, ponieważ nie jest nim państwo. Mogą zatem wchodzić w grę tylko inne przyczyny interwencjonizmu państwowego. Na pierwszy plan wysuwa się potrzeba zapewnienia ochrony i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego. Obowiązkiem państwa jest wprowadzenie do systemu prawnego jednolitych pojęć i kategorii, które zapewnią jednolitość i porównywalność różnych podmiotów gospodarczych. Każdy z nich nie może bowiem posługiwać się odrębnym pojęciem ceny, przychodu, kosztu, inwestycji itd. Jednolitość tę można osiągnąć poprzez normatywne ujęcie rachunkowości, księgowości i sprawozdawczości finansowej, a także poprzez respektowanie tych pojęć w przepisach prawa podatkowego, celnego, ubezpieczeniowego itd. Dzięki temu możliwe staje się porównywalne liczenie przychodów, kosztów, dochodów podmiotów gospodarczych.