Przedłużanie i odraczanie terminów płatności należności podatkowych

Ustalanie podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej nie pozbawia podatnika możliwości przeciwstawiania innych dowodów, jak obliczenia własne, opinie rzeczoznawców i biegłych.

Przedłużanie i odraczanie terminów płatności na-leżności podatkowych

W prawie podatkowym występują terminy procesowe i materialnoprawne. Te ostatnie zawarte są zwłaszcza w przepisach k.p.a., które stosuje się również do wymiaru i poboru podatków. Terminy te mogą być przywracane przez właściwy organ podatkowy (art. 58 k.p.a.). Nie podlegają natomiast przywróceniu terminy materialnoprawne. Ich upływ nie zamyka drogi dla dokonania określonej czynności, może jednak powodować zastosowanie sankcji przez organ podatkowy.

Terminy materialnoprawne mogą być natomiast przedłużane i odraczane. Przedłużenie terminu oznacza przesunięcie końcowej daty na dokonanie określonej czynności na termin późniejszy. Kompetencja do przedłużania terminów podatkowych należy wyłącznie do Ministra Finansów i może być realizowana tylko w drodze aktu generalnego. Natomiast odroczenie terminu oznacza ustalenie nowego terminu, po złożeniu wniosku podatnika przed upływem terminu, którego ten wniosek dotyczy. Odroczenia terminu dokonuje organ, przed którym czynność miała być dokonana.

Pojęcie i cel oraz podstawy i zasady postępowania podatkowego

Pojęcie postępowania podatkowego możemy ujmować szeroko i wąsko. W szerokim znaczeniu postępowanie podatkowe dotyczy ustalenia istnienia i zakresu roszczenia pieniężnego państwa w stosunku do podmiotów, które znajdują się w sytuacji określonej przez prawo podatkowe (R. Musialski, Postępowanie podatkowe. /w:/ System instytucji prawno-finansowych PRL, t. III, Wrocław 1985, s. 224 i nast.).