2)Opłaty- będące częściową lub całkowitą rekompensatą za czynnęści organów publicziych, np. opłaty skarbowe od zaświadczeń i zezwoleń, opłaty paszportowe itp.
3)Opłaty – rkompensujące część lub całość kosztów usług niematerialnych (np. za wstęp do ZIO, łaźnię, przedszkole). Należy stwiedzić, iż z jednej strony wymienione kolejno rodzaje opłat zbliżają się coraz bai ziej do kategorii ceny, z punktu widzenia kryterium ekwiwalentności, a z drugiej trony charakteryzują się coraz większą swobodą w korzystaniu z czynności i świaczeń obciążonych opłatą. Jest to więc dowodem, że opłata znajduje się (jest katepną pośrednią) pomiędzy podatkiem a ceną, obejmując bardziej lub mniej ekwiwalentne świadczenia, bardziej lub mniej zabezpieczone przymusem państwowym. Uwagę Czytelnika warto zwrócić na fakt, iż ustawodawca, przynajmniej od strony nazewnictwa, preferuje kategorię opłat nad podatkami. Nie ma bowiem dowodów, aby ustawodawca nazwał kiedykolwiek opłatę – podatkiem. W wielu natomiast przypadkach występuje odwrotna sytuacja. Dzieje się tak najczęściej dla złagodzenia negatywnych odczuć społecznych, związanych z wprowadzeniem nowych podatków. Przykłady nazywania przez ustawodawcę opłatami typowych podatków można tu mnożyć, że wymienimy: opłatę miejscową, opłatę targową, znaczną część opłat skarbowych itp.
Zarówno w przepisach prawa, jak i w literaturze można spotkać pojęcie dopłaty. Jest to forma świadczenia zbliżona do opłaty, zakładająca jednak współ-udział państwa w finansowaniu określonego zadania, do realizacji którego zain-teresowany podmiot „dopłaca” ustaloną kwotę.
Leave a reply