Inspektor

Po zgromadzeniu dokumentacji czynności kontrolnych inspektor zapoznaje kontrolowanego z treścią dokumentów i ustaleniami kontroli. W terminie 3 dni kontrolowany ma prawo zażądać na piśmie: 1) uzupełnienia tej dokumentacji przez wskazanie czynności kontrolnych, które powinny być podjęte, 2) przeprowadzenia ponownej oceny zebranej dokumentacji z punktu widzenia możliwości weryfikacji ustaleń kontroli. Inspektor jest obowiązany rozpatrzyć zastrzeżenia i w terminie 3 dni zawiadomić kontrolowanego o sposobie ich załatwienia. Po rozpatrzeniu zastrzeżeń inspektor przedstawia kontrolowanemu na piśmie ostateczne ustalenia i wnioski z kontroli, zwane wynikami kontroli.

Jeżeli kontrolowany nie zgłosi żądania skierowania sprawy na drogę postę-powania podatkowego, to wynik kontroli wywiera ten sam skutek co decyzja ostateczna organu podatkowego, ustalająca zobowiązania podatkowe. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy wynik kontroli dotyczy spraw zakończonych decyzją organu podatkowego. W tym wypadku organ kontroli kieruje wynik kontroli do właściwego organu podatkowego. Wynik kontroli i żądanie skierowania sprawy do postępowania podatkowego nie stosuje się do zobowiązań podatkowych, do których właściwy jest organ gminy.

Prawne znaczenie wyniku kontroli sprawia, iż musi on zawierać elementy właściwe decyzji administracyjnej, w tym: nazwisko i adres kontrolowanego, nazwisko inspektora, zakres i czas trwania kontroli, ustalenia i wnioski kontroli wskazujące na stwierdzone nieprawidłowości w prowadzeniu dokumentacji lub ewidencji, gospodarowaniu mieniem państwowym, obliczaniu lub uiszczaniu podatków – ze wskazaniem kwot należności do zapłacenia lub do zwrotu, a także sposobu usunięcia innych nieprawidłowości. Wynik kontroli powinien ponadto zawierać uzasadnienie faktyczne i prawne oraz podpis, wraz z pieczęcią urzędową inspektora. Wynik kontroli doręcza się kontrolowanemu.

Najnowsze rozwiązania prawne dopuszczają jeszcze jeden sposób gromadzenia informacji podatkowych. Jest to tzw. wywiadskarbowy, który znajduje swe uregulowanie prawne w przepisach art. 36 i 37 ustawy o kontroli skarbowej. Przyjmuje się zasadę, że kontrola skarbowa, w granicach swoich zadań, uzyskuje, gromadzi, przetwarza i wykorzystuje informacje o dochodach, obrotach, rzeczach

i prawach majątkowych podlegających kontroli w celu ustalenia należności podat-kowych. Organy kontroli skarbowej mogą również stosować środki techniczne umożliwiające uzyskiwanie informacji oraz utrwalanie śladów i dowodów (Dz. U.z 1993 r. Nr 48, poz. 219). Mogą natomiast korzystać przy wykonywaniu swoich zadań z pomocy osób nie będących pracownikami organów kontroli skarbowej. Za udzielanie pomocy może być przyznane wynagrodzenie, a jeżeli osoby te poniosły uszczerbek na zdrowiu albo szkodę w mieniu w związku z udzielaniem pomocy, to przysługuje im także odszkodowanie. Uzyskane w ten sposób informacje są tajne i mogą być wykorzystane wyłącznie przez organy kontroli skarbowej dla celów postępowania kontrolnego.