Kolejny wymiar procesu planowania

Trzeci wymiar planowania dotyczy układu organizacyjnego. Inaczej można to określić jako ustalenie szczebla organizacji, dla którego opracowywany jest dany plan lub też wyznaczenia komórek odpowiedzialnych za planowanie i wprowadzanie zamierzeń w życie. W tym przypadku można mówić o planach całych firm, ich oddziałów, filii, komórek organizacyjnych, grup funkcjonalnych, wydziałów, departamentów czy w końcu planów jednostkowych produktów.

Kolejny wymiar procesu planowania obejmuje cechy tego procesu. Zalicza się do nich, wcześniej omówione w tym rozdziale: znaczenie planu dla bieżącego i strategicznego działania firmy, racjonalność planu, jego elastyczność, spójność z aktualną sytuacją firmy i jej otoczenia, łatwość wdrożenia. Ponadto plany mogą być scharakteryzowane takimi cechami, jak: koszt ich opracowania, jawność (np. znajomość planu przez członków organizacji), forma (pisana lub niepisana) itp.

Ostatnim, wyodrębnionym przez Steinera wymiarem planowania jest czas, na jaki plan jest opracowywany. W tym przypadku możemy mówić o planach na krótkie okresy (najbliższy miesiąc, kwartał, rok), o planach długookresowych (kilkuletnie) i planach stałych (np. wieloletnie funkcjonalne plany realizacji strategii czy stałe harmonogramy).

Oczywiście należy pamiętać, że każdy plan jest wielowymiarowy, na przykład plan obejmujący działanie marketingowe ma swój aspekt czasowy, organizacyjny itd. Firmy przygotowują równocześnie wiele planów, które można opisać w różnych wymiarach.