Prawo dewizowe

-współdziała z Prezesem NBP w przydzielaniu statusu (upoważnień) banku dewizowego

-określa w zezwoleniu dewizowym, w porozumieniu z Prezesem NBP, instytucje ubezpieczeniowe nie mające obowiązku odsprzedaży bankom dewizowym uzyskanych wpływów w walutach obcych

-rozstrzyga wątpliwości w sprawach statusu dewizowego osób krajowych i zagranicznych

-określa w drodze rozporządzenia, zasady i tiyb granicznej oraz pocztowej kontroli dewiżowej odmiennie od zasad i trybu kontroli celnej (w porozumieniu z Ministrem Współpracy Gospodarczej z Zagranicą).

-ustalania wykazu walut wymienialnych

-ogłaszania wykazu państw, z którymi Rzeczpospolita Polska rozlicza się w trybie płatności niehandlowych

-sprzedaży odpowiedniej ilości walut wymienialnych bankom dewizowym i odkupowania tych walut od wymienionych banków

-ustalania systemu rozliczeń międzybankowych, którego elementem jest sprzedaż i zakup walut wymienialnych

-ustalania, w drodze zarządzania, warunków prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na kupnie i sprzedaży wartości dewizowych oraz na pośrednictwie w kupnie i sprzedaży tych wartości

-ogłaszania kursów walut obcych wyrażonych w złotych i kursów wartości dewizowych w walutach obcych

-ustalania sposobu stosowania kursów walut i wartości dewizowych w walutach obcych oraz maksymalnych wartości marż pobieranych przy kupnie i sprzedaży walut obcych oraz przy pośrednictwie w ich kupnie i sprzedaży

-ustalania zasad i norm sprzedaży walut obcych państw, z którymi Polska rozlicza się w trybie płatności niehandlowych, osobom krajowym na pokrycie kosztów podróży i pobytu za granicą może w tym zakresie ustalać także dopłaty lub obniżki

-przyjmowania zgłoszeń osób krajowych co do ich mienia znajdującego się za granicą oraz osób zagranicznych o ich mieniu znajdującym się w kraju