Procedura stosowania postanowień art. 92

Są to następujące kryteria: proporcjonalności (rozmiary pomocy muszą pozostawać w odpowiedniej proporcji do zagrożenia interesu Wspólnoty), perspektywy Wspólnoty (udzielona pomoc leży w perspektywicznym interesie Wspólnoty), adaptacji przedsiębiorstwa lub produkcji do warunków konkurencji w ramach Wspólnoty (udzielona pomoc służy przygotowaniu przedsiębiorstwa do uczestnictwa w konkurencj i Wspólnoty), usprawiedliwienia wyrównania (pomoc jest usprawiedliwiona z punktu widzenia wyrównania pozycji przedsiębiorstwa na rynku), przejrzystości (pomoc jest przejrzysta z punktu widzenia dopuszczalności jej udzielenia), funkcjonowania (udzielona pomoc pozwoli funkcjonować przedsiębiorstwu na rynku w roli konkurenta).

W sumie więc dopuszczalna jest pomoc państwa lub ze źródeł państwowych w czterech kategoriach: 1) pomoc regionalna, 2) pomoc branżowa, 3) pomoc ogólna, 4) pomoc pozioma. Decyzje organów Wspólnoty wypełniły te możliwości różnymi przykładami.

Procedura stosowania postanowień art. 92 jest następująca. Po pierwsze, Komisja Wspólnoty przy pomocy państw członkowskich przeprowadza stałe badania systemów pomocy państwowej istniejących w krajach Wspólnoty. Na tej podstawie Komisja proponuje państwom członkowskim, w których stwierdzono naruszenie postanowień art. 92 podjęcie właściwych środków niezbędnych do stopniowego rozwoju lub sprawnego działania wspólnego rynku poprzez usunięcie zakwestionowanych form pomocy państwowej.

Po drugie, jeżeli po wezwaniu zainteresowanych stron do przedstawienia swoich uwag Komisja stwierdzi, że jakaś pomoc przyznana przez państwo lub ze źródeł państwowych jest nie do pogodzenia ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 92 lub jeżeli stosowanie tej pomocy- jest nadużywane, wówczas Komisja podejmuje decyzję nakazującą danemu państwu zaprzestanie lub dokonanie zmiany w terminie ustalonym przez Komisję pomocy udzielanej sprzecznie z postanowieniami art. 92.

Po trzecie, jeżeli dane państwo nie zasttosuje się w wyznaczonym terminie do decyzji Komisji, to wówczas Komisja lub każde inne zainteresowane państwo może zwrócić się bezpośrednio do Trybunału, odstępując od postanowień art. 169 i 170.