Regulacje w Traktacie Rzymskim

Jest ona udzielana w różnych formach, jak np. dotacji lub subwencji, zwolnień i ulg podatkowych oraz celnych, uprzywilejowanego kredytowania, udzielania gwarancji na zobowiązania prywat- no-prawne itd. Prowadzi to do uprzywilejowania przedsiębiorstw publicznych, co zakłóca zasadę równości podmiotów gospodarczych i wypacza konkurencję na rynku. Dlatego też udzielanie przez państwo lub ze źródeł państwowych pomocy dla przedsiębiortsw (niekoniecznie tylko państwowych) wywołuje zrozumiały sprzeciw ze strony kół gospodarczych. Często też zarzuty te stają się integralnym elementem programów partii opozycyjnych. Domagają się one pełnego respektowania w prawodawstwie gospodarczym zasady równości co do prawa. Nic też dziwnego,że kwestia udzielania pomocy przedsiębiorstwom przez państwo lub ze źródeł państwowych stała się przedmiotem odrębnej regulacji w Traktacie Rzymskim.

W art. 92 Traktatu sformułowano trzy stany prawne. Pierwszy dotyczy zakazu udzielania pomocy dla przedsiębiorstw przez państwo lub ze źródeł państwowych (art. 92 ust. l).Dmgi wskazuje na stany faktyczne nie objęte zakazem udzielania pomocy (art. 92 ust. 2), trzeci zaś określa sytuacje, które mogą być uznane za dające się pogodzić ze wspólnym rynkiem, mimo pomocy udzielonej przez państwo lub ze źródeł państwowych (art. 92 ust. 3).

Zasadą jest, że wszelka pomoc udzielana przez Państwo lub ze źródeł państwowych, która przez uprzywilejowanie niektórych przedsiębiorstw lub niektórych gałęzi produkcji wypacza konkurencję lub grozi jej wypaczeniem jest nie do pogodzenia ze wspólnym rynkiem w zakresie, w jakim narusza wymianę między członkami Wspólnoty.