Regulacje prawno-finansowe dotyczące majątku podmiotów gospodarczych

Państwo może różnicować gospodarkę finansową przedsiębiorstw państwowych ze względu na odrębny status prawny tych przedsiębiorstw podyktowany z kolei względami celowościowymi, np. przedsiębiorstw działających na zasadach ogólnych, przedsiębiorstw użyteczności publicznej, przedsiębiorstw specjalnych. Wreszcie państwo może tolerować fakt, iż pewne podmioty podejmują działalność gospodarczą tylko dla osiągnięcia środków potrzebnych dla prowadzenia działalności statutowej (pozagospodarczej), jednakże może jednocześnie określić, jak wobec tego ma wyglądać gospodarka finansowa prowadzonej działalności gospodarczej.

Regulacje prawno-finansowe dotyczące majątku podmiotów gospodarczych

Przyczyny i formy oddziaływania prawno-finansowego na mająttek podmiotów gospodarczych. Jest rzeczą oczywistą, że rozpoczęcie i prowadzenie działalności gospodarczej wymaga zaangażowania określonych środków pieniężnych, za pomocą których można stworzyć bazę materialną (nieruchomości, budynki, maszyny i urządzenia, materiały, paliwa itd.) i finansową (środki pieniężne na rachunkach bankowych lub w kasie) tej działalności. Niejednokrotnie przepisy prawne o działalności gospodarczej określają sposób wyposażenia podmiotu gospodarczego w niezbędne środki majątkowe, a czasami wymagają nawet, aby były to środki w określonej wysokości (np. w odniesieniu do kapitału założycielskiego spółek prawa handlow- go). Przepisy prawne (prawa cywilnego i administracyjnego) ustalają również reżim stosunków majątkowych, w tym sposoby nabywania, zbywania, korzystania i rozporządzania składnikami majątkowymi. Jest on różny dla poszczególnych podmiotów gospodarczych, co jest zrozumiałe, ponieważ normatywna interwencja państwa dotyczy majątku własnego (państwowego) lub majątku prywatnego.