Gospodarka budżetowa Wspólnot

Pośrednio jest to również pewna sugestia co do kształtu krajowego prawa budżetowego państw członkowskich, w których gospodarka budżetowa jest organizowana jednak bardziej nowocześnie (np. w dłuższym niż rok horyzoncie czasowym) oraz przy pomocy instytucji, których Wspónoty nie mają (np. Skarbu Państwa).

W gospodarce budżetowej Wspólnot obowiązuje przede wszystkim zasada powszechności. Wszystkie wpływy i wydatki Wspólnoty, łącznie z wpływami i wydatkami dotyczącymi Europejskiego Funduszu Społecznego, są włączone do preliminarza sporządzanego na każdy rok finansowy, a następnie do budżetu Wspólnot. Wyjątkiem od tej zasady nie są niektóre fundusze Wspólnoty, ponieważ są one włączone do budżetu Wspólnoty. Obejmuje on również wydatki administracyjne, ponoszone przez organy Wspólnot zgodnie z postanowieniami Traktatu o Unii Europejskiej i wynikające ze wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz współpracy w sferze wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Większość wydatków budżetowych Wspólnot dotyczy finansowania wspólnej polityki rolnej, socjalnej i regionalnej (patrz szerzej pkt 1.3). Zakres ten został istotnie poszerzony postanowieniami o Unii Europejskiej.

Po stronie dochodów obowiązuje zasada, że dochody budżetu Wspólnoty pochodzą wyłącznie ze środków własnych Wspólnot. W tym celu Rada, działając jednomyślnie na wniosek Komisji i po porozumieniu z Parlamentem Europejskim, ustala przepisy dotyczące systemu środków własnych Wspólnoty, których przyjęcie zaleca państwom członkowskim, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi. Trzeba przypomnieć, że w momencie tworzenia Wspólnot traktaty założycielskie określały obowiązki państw członkowskich w zakresie wnoszenia na rzecz Wspólnot wpłat partycypacyjnych. Ich wysokość określano procentowo w odniesieniu do każdego państwa członkowskiego. Traktat z Maastricht zniósł tę zasadę na rzecz zasady określonej wyżej.