Próbując zdefiniować pojęcie opłaty należy zgodzić się ze stanowiskiem jednego z nestorów polskiej nauki prawa finansowego – K. Ostrowskiego – iż: „Różnorodność świadczeń, które znalazły się pod wspólnym dachem tego pojęcia (tj. opłaty – dod. E.R.) utrudnia jego wyodrębnienie. Pojęcie opłaty, jako instytucji prawnofinansowej, jest jednym z najbardziej spornych na gruncie doktrynalnym i najbardziej zamazanych na gruncie rozwiązań normatywnych” (K. Ostrowski, Prawo finansowe. Zarys ogólny, Warszawa 1970, s. 171).
W tym miejscu, za opłatę będziemy uważać świadczenie pieniężne, zasadnicza (wg niektórych – ogólne), bezzwrotne, zabezpieczone przymusem pań- stwovym. Te cechy pozwalają zaliczać opłaty, wraz z podatkami, do wspólnej grupy świadczeń budżetowych, zwanych daninami publicznymi.
V ujęciu klasycznym, różnica między podatkiem i opłatą polega więc na nieodphtności podatku i odpłatności opłaty. Odpłatność rozumie się przy tym jako finansowy rekompensatę za poniesione koszty działania organu publicznego lub odpłatnoś< za uzyskane korzyści podmiotu wnoszącego opłatę.
Nawązując jednak do pierwszego zdania niniejszego rozdziału – opłaty w naszym pravie finansowym mają na tyle zróżnicowany charakter, iż należy wyróżnić ich tr2/ rodzaje:
1)Opłiy – będące w rzeczywistości podatkami. Taki charakter mają przy-kładowo opłat/ skarbowe z tytułu czynności cywilnoprawnych, kiedy to organy publiczne ograiczają swojąrolę do pobrania opłaty (np. tzw. oskarbowanie umowy kupna-sprzedaż/).
Leave a reply