Bardzo trudno jest stwierdzić a priori (zanim pojawią się rezultaty), czy strategia sformułowana przez firmę jest wykonalna. Na tym etapie wszystkie oceny mają charakter hipotetyczny. Aby zwiększyć ich racjonalność, Tilles zaproponował trzy wskaźniki:
– stopień zgodności pomiędzy celami a głównymi przedsięwzięciami organizacyjnymi
– zakres identyfikacji i analizy podstawowych obszarów, w których podejmowane będą działania strategiczne chodzi tu głównie o odpowiedź na pytanie, czy strategia jest sformułowana „do końca”, czy może pozostały jeszcze do zbadania inne możliwości działania
– zakres, w jakim zbadane zostały zasoby niezbędne do zrealizowania przyjętej strategii.
Reasumując, Tilles stwierdza, iż każda firma, jeżeli nie chce „dryfować” na falach szybkich zmian otoczenia, musi dążyć do wykorzystania szans, jakie przed nią stają. Zbiór sześciu kryteriów nie jest receptą na idealną strategię. Jest jednak cenną wskazówką umożliwiającą wytyczenie obszaru, w jakim powinna mieścić się strategia nowoczesnej firmy.
Problem strategii podejmuje także H.l. Ansoff. W książce Zarządzanie strategiczne stara się spojrzeć na tę problematykę w sposób całościowy, budując z wielu zmiennych model organizacji [Ansoff, 1986], Podobnie jak A.D. Chandler uznaje, że strategia poprzedza strukturę.
Obecnie jednym z niekwestionowanych autorytetów w dziedzinie strategii organizacyjnej jest profesor Harvard Business School Michael E. Porter, autor książek Competitive Strategy (Strategia konkurencyjna, 1980), Competitive Advantage (Przewaga konkurencyjna, 1985) oraz The Competitive Advantage of Nations (Przewaga konkurencyjna narodów, 1990).
Leave a reply