Koncepcja valué chain (łańcucha wartości), sformułowana przez M. Portera, ma swoje metodologiczne korzenie w sposobie podejścia do biznesu jako systemu przez firmę konsultingową McKinsey & Co. Zauważono przede wszystkim, że wszystkie przedsięwzięcia rynkowe (biznesy) są pewnymi sekwencjami działań.
Valué (wartość) jest definiowana przez M. Portera jako suma przychodów firmy, która jest funkcją ceny oferowanego produktu i ilości sprzedanych towarów. Analiza sytuacji konkurencyjnej, pozycji firmy względem jej konkurentów, opiera się właśnie na wartości, a nie na kosztach. Pozycja ta jest dla firmy korzystna, jeżeli generowana przez nią wartość przewyższa koszty, które musi ponosić oferując produkt.
Według Portera, podstawowym źródłem przewagi konkurencyjnej nie jest sprawność funkcjonowania firmy, jako całości, lecz sprawność różnych rodzajów działań, jakie organizacja podejmuje dostarczając na rynek swój produkt.
Każdy rodzaj działalności (kreowanie produktu, zaopatrzenie, produkcja, dystrybucja, marketing i sprzedaż oraz tzw. usługi „posprzedażowe”) ma swój wkład w pozycję firmy na rynku. Przez value chain rozumie się właśnie strumienie różnych działań podejmowanych przez organizację. Dopiero one tworzą całość zwaną przez Portera value system.
Value chain obrazuje „dodawanie wartości” do produktu począwszy od zmian na wejściach systemu, związanych z zakupem i wchłonięciem przez firmę wszystkiego, co jest niezbędne do produkcji lub świadczenia usług, poprzez wykonywanie niezbędnych operacji wytwórczych, aż do sprzedaży gotowego wyrobu i usług serwisowych z nim związanych (after-sales service). Analizując poszczególne kroki można zidentyfikować miejsca w łańcuchu operacji, w których organizacja jest konkurencyjna bądź nie. Na generowaną przez firmę wartość w poszczególnych fazach wytwarzania produktu wpływają: składniki wyrobu, zasoby ludzkie, technologie, informacja.
Leave a reply