Jedną z coraz bardziej istotnych i popularnych metod analizy strategicznej jest identyfikacja organizacyjnych stakeholders. Brak jest niestety w naszym języku trafnego odpowiednika tego obcego terminu. Wprowadzone w polskim tłumaczeniu książki H.I. Ansoffa określenie „oddziaływacze” uznać trzeba za wyjątkowo niezręczne [Ansoff, 1986, w przekładzie K. Obłoja i J. Sajkiewicza], Pragnąc uniknąć mnożenia problemów, w tej pracy używamy głównie terminu angielskiego.
Stakeholders to przede wszystkim organizacje i grupy w otoczeniu firmy, które są w jakiś sposób uzależnione od jej funkcjonowania i (lub) które wpływają (mogą wpływać) na nią. Są to, używając przenośni, różni „posiadacze stawek”, ci wszyscy kibice organizacji, których losy są przynajmniej częściowo związane z firmą i uzależnione od jej strategii oraz efektów. Kibice organizacji mogą jednak również oddziaływać na organizację, pomóc jej lub zaszkodzić. I z tego właśnie wynika znaczenie analizy skoncentrowanej na dwóch głównych pytaniach:
– kim są organizacyjni stakeholders?
– na ile są ważni z punktu widzenia strategii organizacji?
W pierwszym przypadku konieczne jest zidentyfikowanie konkretnych „punktów nacisków”. Typowymi stakeholders organizacji gospodarczej są: dostawcy, odbiorcy, konkurenci bezpośredni i pośredni (np. dla producentów piwa konkurentami bezpośrednimi są inni producenci piwa, a pośrednimi producenci innych napojów), agendy rządowe (np. finansowe, ochrony środowiska, obrony itp.), grupy ekologów, lokalna społeczność, lokalne władze itp.
Leave a reply