Kontrola decyzji podatkowych

Decyzje podatkowe są wzruszalne. Środki prawne temu służące można podzielić na zwyczajne i nadzwyczajne. Do pierwszej grupy należą: odwołanie od decyzji, zażalenie na postanowienie oraz wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przez organ naczelny. Natomiast do nadzwyczajnych środków należą: żądanie wznowienia postępowania, żądanie stwierdzenia nieważności decyzji, żądanie zmiany lub uchylenia decyzji, skarga do NSA.

Wszystkie wymienione środki prawne wynikają z przepisów k.p.a. Z wyjątkiem odwołania i postępowania odwoławczego od decyzji podatkowych (art. 170-176 k.p.a.) oraz innego terminu, którego upływ powoduje niemożność żądania uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej, pozostałe środki prawne są stosowane w postępowaniu podatkowym, tak jak w ogólnym postępowaniu administracyjnym (art. 177 k.p.a.). Nie omawiamy ich zatem w tym miejscu, odsyłając do wykładu z postępowania administracyjnego.

Odwoławcze postępowanie podatkowe różni się od postępowania odwo-ławczego w ogólnym postępowaniu administracyjnym tym, że w roli organu odwoławczego od decyzji dotyczących zobowiązań podatkowych w niektórych podatkach występują nie izby skarbowe, lecz inne podmioty (podatkowe komisje odwoławcze przy izbach skarbowych w zakresie podatku obrotowego i dochodowego, co stanowi już przeszłość, a także kolegium odwoławcze przy sejmiku samorządowym w zakresie decyzji wydawanych przez organy gminy).