Działalność kredytowa w ramach Wspólnot jest dwustronna. Poszczególne wspólnoty mogą zarówno udzielać, jak i zaciągać kredyty bankowe (patrz szerszej A. Komar, Finanse a Wspólnoty Europejskie, Warszawa 1983). Prowadzą ją zarówno same wspólnoty, jak i działające w ich ramach banki.
W 1958 r. podjął działalność kredytową Europejski Bank Inwestycyjny. Ma on odrębną osobowość prawną. Jego członkami są państwa członkowskie. Zadania banku były określone w traktacie o EWG, a obecnie określają je przepisy traktatu
oUnii Europejskiej. Stanowią one, że zadaniem Europejskiego Banku Inwestycyjnego jest przyczynianie się, dzięki dostępowi do rynku kapitałowego i środkom własnym, do zrównoważonego i stabilnego rozwoju wspólnego rynku, w interesie Wspólnoty. W tym celu, prowadząc działalność niedochodową, bank udziela pożyczek i gwarancji umożliwiających finansowanie następujących projektów, we wszystkich sektorach gospodarki: 1) projekty rozwoju regionów mniej rozwiniętych, 2) projekty modernizacji lub przystosowania przedsiębiorstw lub rozwoju nowych działań, wymaganych przy stopniowym ustanawianiu wspólnego rynku, o rozmiarach lub charakterze nie pozwalającym na ich całkowite finansowanie różnymi środkami dostępnymi w poszczególnych państwach członkowskich, 3) projekty mające znaczenie dla większej ilości państw członkowskich, o rozmiarach lub charakterze nie pozwalającym na ich całkowite finansowanie innymi środkami dostępnymi w krajach członkowskich. Wykonując swe zadania bank umożliwia finansowanie programów inwestycyjnych w oparciu o inne środki Wspólnoty.
Kapitał Europejskiego Banku Inwestycyjnego pochodzi z wkładów państw członkowskich oraz z pożyczek uzyskanych na rynkach kapitałowych. Bank tworzy również rezerwy, w wysokości 10% wkładów członkowskich. Podstawę stanowią jednak środki pożyczone przez bank od instytucji publicznych i prywatnych.
Strukturę organizacyjną banku oraz jego władze i zasady funkcjonowania określa statut banku, zawarty w załączniku do traktatu z Maastricht. Bank ma następujące organy: radę gubernatorów, radę administracyjną, dyrektoriat i komisję kontrolną.
W radzie gubernatorów są reprezentowane poszczególne kraje członkowskie (zwykle przez ministrów finansów). Rada ma rozległe kompetencje w dziedzinie kształtowania polityki kredytowej, wytyczania rozmiarów działalności banku, sprawowania kontroli i powoływania członków pozostałych organów.
Rada administracyjna składa się z 18 członków i 11 zastępców. Z wyjątkiem jednego członka i jednego zastępcy, którzy są mianowani przez Komisję, pozostałych powołują kraje członkowskie. Rada administracyjna ma wyłączną kompetencję w dziedzinie zaciągania pożyczek i udzielania kredytu oraz określania wysokości oprocentowania i prowizji z tytułu udzielonych poręczeń. Opracowuje ona także roczne sprawozdania z działalności banku.
Leave a reply