Przedsiębiorstwa państwowe prywatyzowane w drodze likwidacji mogą dokonać sprzedaży przedsiębiorstwa lub jego części, bądź też wniesienia przedsiębiorstwa lub jego części do spółki albo oddać na czas oznaczony do odpłatnego korzystania majątek przedsiębiorstwa innym podmiotom. W tym ostatnim przypadku oddanie mienia następuje na podstawie umowy zawartej w imieniu Skarbu Państwa przez organ założycielski. W umowie strony mogą postanowić, że po upływie czasu, na który została zawarta, korzystający ma prawo zakupić mienie, z którego korzysta. Przy określeniu ceny kupna uwzględnia się wartość dotychczasowych świadczeń z tytułu odpłatnego korzystania z mienia. Mamy tutaj do czynienia z zastosowaniem urnowy leasingu, która jako specyficzna forma obrotu dobrami inwestycyjnymi pojawiła się w USA w 1952 r.
W Polsce umowa ta nie jest przewidziana w przepisach kodeksu cywilnego, jednakże jej dopuszczalność wynika nie tylko z zasady swobody umów (art. 353 k.c.), lecz także z przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (art. 39 ust. 2) oraz przepisów wykonawczych (zarządzenie Ministra Finansów z clnia 10 listopada 1990 r. w sprawie zasad ustalania należności za korzystanie z mienia Skarbu Państwa, M.P. Nr 43, poz. 334 z późn.zm.).Przepisy te przewidują obowiązek wnoszenia rocznej opłaty stałej (raty kapitałowej) oraz opłaty dodatkowej. Są one obliczane według odrębnych zasad, stanowią jednak tę samą formę pobierania pożytków z majątku państwowego.
Leave a reply