Wyróżnić można trzy sposoby gromadzenia przez organy podatkowe informacji niezbędnych dla stwierdzenia obowiązku podatkowego i określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Są to: 1) gromadzenie informacji do składania, których obowiązane są różne podmioty, 2) gromadzenie informacji uzyskanych w wyniku kontroli skarbowej lub kontroli podatkowej, 3) gromadzenie informacji uzyskanych w ramach tzw. wywiadu skarbowego. Pierwszy z tych sposobów był omówiony wyżej.
Po wejściu w życie ustawy o kontroli skarbowej istnieje możliwość gromadzenia informacji podatkowych zarówno w ramach kontroli podatkowej, jak i w wyniku przeprowadzenia kontroli skarbowej. Różnice są jednak istotne.
Na podstawie art. 32 ustawy o zobowiązaniach podatkowych organy podat-kowe są uprawnione do przeprowadzenia kontroli, jeżeli jest ona niezbędna do ustalenia zobowiązań podatkowych. Nie jest to jednak samoistne postępowanie kontrolne, lecz czynności kontrolne, które mogą być podejmowane po fonnalnym wszczęciu postępowania podatkowego. Problem polega na tym, że złożenie przez podatnika zeznania podatkowego nie stanowi wniosku o wszczęcie postępowania podatkowego. Jest to jedynie wypełnienie ustawowego obowiązku podatkowego. Organ podatkowy, który ma wątpliwości, czy złożone zeznania lub inne dowody (np. księgi) mogą stanowić podstawę do ustalenia zobowiązania podatkowego może podjąć pewne czynności sprawdzające, które mogą jednakże prowadzić jedynie do uzasadnienia wszczęcia postępowania podatkowego. Bez zawiadomienia strony o wszczęciu tegoż postępowania czynności kontrolne u podatnika są niedopuszczalne i nie powodują skutków prawnych dla ustalenia zobowiązania podatkowego.
Leave a reply