Po czwarte, na żądanie członka Wspólnoty Rada, podejmując decyzję jed-nomyślnie, może ustalić, że pomoc, którą państwo przyznaje lub zamierza przyznać powinna być, odmiennie niż to postanawia art. 92 lub zarządzenie przewidziane w art. 94, traktowana jako dająca się pogodzić ze wspólnym rynkiem, jeżeli wyjątkowe okoliczności uzasadniają tego rodzaju decyzję. Jeżeli w sprawie tej pomocy Komisja rozpoczęła już postępowanie przewidziane w art. 93 ust. 1, to na prośbę zainteresowanego państwa skierowaną do Rady, postępowanie to zostanie zawieszone aż do zajęcia stanowiska przez Radę. Jeżeli jednak Rada nie zajmie stanowiska w ciągu trzech miesięcy od daty złożenia wniosku, to decyzja zostanie podjęta przez Komisję.
Po piąte, w terminie odpowiednim dla przedstawienia swych uwag Komisja będzie zawiadamiana przez państwa członkowskie o projektach przyznania pomocy lub jej zmiany. Jeżeli Komisja uzna, że dany projekt jest nie do pogodzenia ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 92, to bezzwłocznie podejmie postępowanie przewidziane w art. 93 ust. 2. Zainteresowany członek Wspólnoty nie może przystąpić do realizacji zgłoszonych projektów, dopóki w postępowaniu przed Komisją nie zostanie podjęta ostateczna decyzja aprobująca dany rodzaj pomocy jako zgodny z wymogami postanowień Traktatu.
Jedną z form pomocy państwa są zamówienia rządowe. Stanowią one istotną dziedzinę aktywności gospodarczej krajów Wspólnoty. Dostęp do zamówień rzą-dowych jest teoretycznie otwarty dla przedsiębiorstw wszystkich krajów Wspólnoty. Praktycznie jednak preferuje się wybór własnych firm przez kraje, które ogłosiły zamówienia rządowe.
Regulacja prawna zamówień rządowych w prawie Wspólnoty jest aktualnie ujęta w Dyrektywie Komisji nr 925 z 1988 r. obowiązującej od 1 stycznia 1989 r. Dyrektywa ta wprowadziła zasadę prymatu norm Wspólnoty oraz obligatoryjność ogłaszania przetargów na zamówienia rządowe. We wrześniu 1990 r. Rada rozszerzyła zakres przedmiotowy Dyrektywy Komisji (Dyrektywa Rady nr 531). W 1991 r. poczynione zostały dalsze kroki na drodze do objęcia prawodawstwem Wspólnoty całości zagadnień związanych z zamówieniami rządowymi.
Zamówienia rządowe mogą otrzymać wszelkie podmioty gospodarcze. Za-mówienia składają władze centralne lub lokalne. Informacje o zamówieniach i przetargach są publikowane w dziennikach urzędowych krajów Wspólnoty oraz w dzienniku urzędowym Wspólnoty. Przetargi na zamówienia rządowe mogą mieć charakter otwarty lub ograniczony. Decyzja o przyznaniu zamówienia musi opierać się na jednej z dwóch przesłanek: albo najniższa cena albo najkorzystniejsze warunki ekonomiczne (terminy dostaw, serwis, koszty eksploatacji). Skargi na uchybienia w trybie przyznawania zamówień rządowych mogą być składane bezpośrednio w Komisji lub za pośrednictwem krajowych centrów informacyjnych.
Ocena funkcjonowania prawodawstwa Wspólnoty w zakresie zamówień rządowych jest pesymistyczna. Według danych Komisji zaledwie 2% ogólnej wartości zamówień przypada przedsiębiorstwom zagranicznym, około 3% kontraktów zawartych w trybie zamówień rządowych narusza przepisy prawne Wspólnoty, a tylko 20% zamówień o przetargach jest publikowana w dzienniku urzędowym Wspólnoty. Dlatego też Komisja podjęła decyzję w sprawie utworzenia tzw. Europejskiego Obserwatorium Zamówień Rządowych.
Leave a reply