Czym jest programowanie? – ciąg dalszy

Planowanie jako złożony, wieloaspektowy proces przebiegający we współczesnych organizacjach powinno być dobrze zorganizowane. G. Steiner [Steiner, 1969, s. 12] podkreśla konieczność uwzględnienia pięciu podstawowych jego wymiarów (rysunek 4.1).

Pierwszym z wymiarów planowania jest przedmiot planu. Określa on sfery działania organizacji, których dotyczy. Planować można zatem działalność marketingową firmy, jej prace badawczo-rozwojowe, działalność produkcyjną, rekrutowanie, szkolenie i awanse pracowników, działalność inwestycyjną (np. jakie maszyny i wyposażenie kupić, gdzie, kiedy itp.) oraz sferę finansową funkcjonowania firmy (prognozy sprzedaży, kosztów, źródeł zasilania kapitałowego, wydatkowania środków pieniężnych itp.). Przykładowo, pani Maria określiła kierunki i sposoby reklamy swojego salonu odnowy biologicznej, szczegółowo ustaliła potencjalną wartość sprzedaży, wyodrębniła i określiła wartości kosztów funkcjonowania firmy itp. Główna część jej planu dotyczyła właśnie wymiaru przedmiotu planowania.

Kolejnym wymiarem są elementy planu. Obejmują one: projekt statutu firmy, ogólne, formalne zasady jej funkcjonowania, określenie celu głównego i celów cząstkowych projektowanego działania firmy, zadania stojące przed osobami zarządzającymi przedsiębiorstwem, które mają doprowadzić do wdrożenia planu, elementy działań strategicznych (np. ocena konkurencji, określenie zagrożeń płynących od konkurencji, analiza szans na działanie firmy w otoczeniu, określenie mocnych i słabych stron przedsiębiorstwa), programy i etapy wdrożenia planu, budżety wydatków i korzyści z pozyskania określonych zasobów niezbędnych do realizacji zamierzeń itd.