Przykład pani Jodłowskiej

Przykład pani Jodłowskiej przedstawia wprawdzie plan opracowany dla firmy, która ma dopiero powstać, jednakże podobne plany powinny sporządzać także organizacje funkcjonujące od dawna i dobrze usadowione na rynku. Istnieje żelazna zasada działania menedżera: decyzje dotyczące przedsiębiorstwa podejmuje się na podstawie przemyślanych założeń i dokładnej wiedzy o rynku oraz dostępnych zasobach. Ktoś, kto chce być profesjonalistą w biznesie, nie może działać żywiołowo, opierając się jedynie na własnej intuicji. Prawdziwe zarządzanie polega na tym, by firma trwała i rozwijała się na rynku przez długi czas, odnosząc zyski i zaspokajając potrzeby swoich klientów. Nie może ona być jedynie efemerydą, która zniknie po kilku miesiącach. Właśnie dlatego działania menedżerów powinny być przemyślane i oparte na faktach, na szczegółowym planie działania w każdym obszarze funkcjonowania przedsiębiorstwa. Plan bowiem pozwoli uniknąć niepotrzebnych błędów w przyszłości, które mogą spowodować fatalne skutki dla dalszego działania firmy.

Oczywiście wykorzystana przez panią Marię forma planowania, oparta na metodzie sporządzania biznesplanu, jest jednym z możliwych narzędzi procesu planowania. Jednakże nie jest tylko „czystym” środkiem do ustalenia przyszłych celów oraz sposobów ich osiągnięcia. Jest także formalnym dokumentem, w którym zawarte dane i informacje muszą być realne oraz tak podane, by wzajemnie się uzupełniały. Dzięki temu biznesplan będzie wykazem standardów i norm, które następnie w działalności firmy podlegać będą bieżącej kontroli. Każdy plan, także biznesplan, ma do spełnienia dwie funkcje:

– 1) zewnętrzną, koncentującą się na zachęceniu partnera do udziału w finansowaniu danej idei, pozyskaniu zewnętrznych źródeł finansowania, stworzeniu wspólnego przedsięwzięcia, fuzji dwóch firm itd.

– 2) wewnętrzną, ukazującą kierownictwu danego przedsiębiorstwa skalę zadań, ich słabe i mocne strony oraz szanse i zagrożenia.

Leave a Reply