Egzekucja administracyjna należności podatkowych wszczynana jest przez organ egzekucyjny na wniosek wierzyciela na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego. Przystępując do ezgekucji poborca skarbowy zobowiązany jest doręczyć zobowiązanemu tytuł wykonawczy wraz z postanowieniem organu egzekucyjnego o zastosowaniu określonego środka egzekucyjnego. Zobowiązanemu przysługuje prawo złożenia do organu egzekucyjnego w terminie 7 dni zarzutów w sprawie prowadzenia egzekucji. W odpowiedzi na zarzuty organ egzekucyjny wydaje postanowienie, w którym zawiesza lub umarza postępowanie, zmienia środek egzekucyjny lub też nie uwzględnia zarzutów. Ponadto w toku egzekucji zobowiązany może złożyć do izby skarbowej skargę na czynności poborcy. Natomiast osoby, których prawa lub rzeczy zostały objęte egzekucją omyłkowo, mogą złożyć wniosek o wyłączenie spod egzekucji.
Ustawa o egzekucji administracyjnej przewiduje jeszcze jedną instytucję, której zastosowanie może mieć istotne znaczenie dla realizacji zobowiązania podatkowego. Jest to postępowanie zabezpieczające, którego celem jest zapewnienie warunków niezbędnych do skutecznego prowadzenia egzekucji. Jest ono wszczynane w przypadku, gdy zachodzi obawa, że zobowiązany utrudni lub udaremni wykonanie w przyszłości egzekucji. Zabezpieczenie może być dokonane zarówno przed upływem terminu płatności podatku, jak też po upływie tego terminu.
Zabezpieczenie dokonywane jest na wniosek wierzyciela. Najego podstawie organ egzekucyjny wydaje postanowienie o zabezpieczeniu, a jeżeli ma ono dotyczyć zobowiązania podatkowego, co do którego nie wydano jeszcze decyzji podatkowej, to zabezpieczenie zarządza się w formie decyzji.
Leave a reply