Podstawę opodatkowania stanowi liczba hektarów przeliczeniowych, którą ustala
Podobne są założenia i konstrukcje podatku leśnego wprowadzanego do naszego systemu na podstawie ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz U¦ Nr 101,poz. 444 zm.: z 1992 r. Nr 21, poz. 85).Podlegają mu wszystkie lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na cele wypoczynkowe, budowlane i rekreacyjne. Podstawę opodatkowania stanowi liczba hektarów przeliczeniowych, ustalona na podstawie powierzchni głównych gatunków drzew w drzewostanie i klas bonitacji drzewostanu dla głównych gatunków drzew – wynikających z planu urządzenia lasu. Podatek leśny stanowi w ten sposob instrument zmuszający do prawidłowej gospodarki leśnej.
Podatek od nieruchomoci, pobierany na podstawie ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 zpóźn.zm.), ciąży na wszystkich podmiotach gospodarczych z wyjątkiem podatników podatku rolnego. Opodatkowaniu podlegają budynki, budowle i grunty nie związane z gospodarstwem rolnym lub leśnym. Podstawę opodatkowania stanowią odpowiednio: powierzchnia użytkowa lasów, wartość początkowa budowli oraz powierzchnia gruntów. Przy odpowiednio wysokich stawkach podatkowych podatek od nieruchomości może być – a obecnie staje się coraz bardziej – skutecznym instrumentem ograniczania lub racjonalnego podejścia do rozmiarów budynków i budowli oraz powierzchni gruntów zajmowanych na działalność gospodarczą. Biorąc pod uwagę wzrost ceny nieruchomości oraz liberalizację obrotu nieruchomościami i lokalami podatek od nieruchomości coraz bardziej waży w kosztach działalności gospodarczej. Jego konstrukcja spełnia więc rolę instrumentu oddziaływania na prawidłowe tworzenie i wykorzystanie środków majątkowych w postaci budynków, budowli i gruntów.
Podatek do środków transportowych jest również podatkiem lokalnym. Ma on rozległy zasięg przedmiotowy (sięga prawie wszystkich środków transportowych) i podmiotowy. Wysokość podatku zależy od rodzaju środka transportowego, a w części od jego właściwości (rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 8 grudnia 1993 r. w sprawie podatku od środków transportowych, Dz-U. Nr 121, poz. 539).Znaczenie tego podatku jest przede wszystkim fiskalne, lecz nie tyko.
Wysokie obciążenia z tego tutułu powodują po stronie podmiotów gospodarczych pewną racjonalizację gospodarki środkami transportowymi, ponieważ ich posiadanie w stanie zarejestrowanym powoduje istotne koszty działalności gospodarczej.
Leave a reply