Umiejętności kierownicze i pracownicze

Kończy się era wąskiej specjalizacji. Jej miejsce zajmuje wielofunkcyjność. Trudno jest już dzisiaj wyobrazić sobie kogoś, kto zna się tylko na księgowości lub tylko na produkcji. Konieczność szybkiego reagowania wymusza szerokość horyzontów' i wielokryterialność podejmowanych w zespołach decyzji.

Umiejętności zarówno kierownicze, jak i pracownicze, stają się coraz mniej związane z konkretnymi branżami (np. hutnictwem czy elektroniką) lub konkretnymi fizycznymi procesami (np. transportem, sprzedażą lub obróbką skrawaniem), a coraz bardziej określone przez świadczone usługi i stojące za nimi ludzkie potrzeby (np. dostawa na czas przesyłek kurierskich lub wykonanie sprężyn o parametrach dokładnie określonych przez odbiorcę).

Kończy się okres powtarzalności i rutyny. Zasadniczego znaczenia nabiera umiejętność znajdowania nowatorskich rozwiązań w nowych sytuacjach. Oznacza to zarazem priorytet wiedzy ogólnej nad specjalistyczną i konkretnych umiejętności nad ogólnymi kwalifikacjami. Z tym, że konkretne umiejętności muszą być stale zmieniane opierając się na ogólnej wiedzy. Na przykład, komputerowa księgowość wymaga solidnej ogólnej wiedzy z dziedziny teorii rachunkowości i umiejętności sprawnego posługiwania się coraz to nowymi konkretnymi programami.

Leave a Reply