Publiczne prawo bankowe jest prawem o ustroju banków

Normy prawne regulujące zachowania w tym zakresie nie mogły oczywiście mieścić się w ramach tradycyjnego prawa handlowego i cywilnego. Zaczęto im przypisywać znaczenie norm prawa konstytucyjnego i prawa administracyjnego. Z czasem zarezerwowano dla nich odrębny termin – publicznego prawa bankowego.

Publiczny charakter unormowań odnoszący się do banków wyraża się tym, że państwo w sposób władczy ustala obowiązujące zasady tworzenia banków, określa ich rodzaje i formy prawne, w których mogą działać. Publiczne prawo bankowe ustala status prawny centralnego banku państwa, określając jego funkcje, zadania, organizację, kompetencje wobec pozostałych banków i organów państwowych. Publiczne prawo bankowe określa także zakres i rodzaj czynności bankowych wykonywanych przez tzw. banki komercyjne. Ustala również system powiązań pomiędzy bankami a centralnym bankiem państwa oraz system powiązań bankowych w układzie międzynarodowym. Ustalenia te są częścią nader ważnej instytucji nadzoru bankowego, który państwo powierza centralnemu bankowi państwa lub specjalnie powołanemu w tym celu organowi państwowemu.

Tak rozumiane publiczne prawo bankowe nie należy do zakresu prawa finansowego, chociaż ma z nim wiele punktów stycznych. Publiczne prawo bankowe jest prawem o ustroju banków. Centralny bank państwa sprawuje funkcje, które kwalifikują go w części do miana organizacji administracji państwowej. Natomiast banki zalicza się niejednokrotnie do szeroko rozumianego aparatu finansowego, co ma swoje uzasadnienie praktyczne mimo braku podstaw teoretycznych do takiej kwalifikacji. Było to szczególnie widoczne w systemie gospodarki kapitalistycznej. Znacznie ważniejszy styk publicznego prawa bankowego i prawa finansowego dotyczy systemu powiązań finansowych między bankami, zwłaszcza zaś między bankiem centralnym państwa a pozostałymi bankami. Są to powiązania

0charakterze publicznym, oparte na ustawoowo określonych obowiązkach banków (np. obowiązkowe rezerwy bankowe,lokaty bankowe, kredyt refinansowy) nie zaś na ustaleniach umowy między bankami.